putri cinta

Akt I dwunastniczego królewskiego okresu szekspirowskiego – Syn królowej

Córka miłości (1924) to brytyjski film komediowy / horror z 1926 roku wyreżyserowany przez Waltera Westa. Czasami nazywany jest „Niemym filmem”. W rolach głównych John Stuart, Violet Haynesworth, Jameson Easter, Walter P. Chrysler i Vera Coleman. W tym filmie tytułową bohaterkę, córkę miłości, odwiedza duch zmarłego ojca. Następnie musi podróżować przez miasto, najwyraźniej prześladowany przez niego, aby uratować ostatnią niedokończoną sprawę ojca.

Ten film jest w istocie grą moralności. Ojciec (Walter P. Chrysler) jest księciem, który wraz z trójką dzieci rządzi dużą posiadłością. Jeden z tych synów, chłopiec imieniem Chas, zwraca się przeciwko ojcu, myśląc, że go zaniedbuje i pozwala swojej córce poślubić znacznie młodszego mężczyznę. Przeklina księcia i zmusza go do popełnienia samobójstwa. Próbując naprawić wyrządzone mu krzywdy, książę wysyła do Stanów Zjednoczonych swojego jedynego syna, chłopca o imieniu Richard. Richard nie czuje się dobrze w swoim nowym domu i rozpoczyna związek z Amerykanką.

Klątwa między błaznem a księciem to częsta historia w popularnej literaturze i filmach. Różnica między tą wersją a oryginalną opowieścią polega na tym, że w późniejszej wersji klątwa jest odgrywana przez błazna przed śmiercią, a nie przez słońce. Różnica polega również na sposobie, w jaki duch błazna jest opanowany przez jego córkę. W pierwszej wersji duch błazna jest związany z córką i nie może jej opuścić. W drugiej wersji duch błazna może opuścić córkę, a ona może pomóc swojemu ojcu go zabić.

Film ma wiele innych niezapomnianych scen. Obejmuje wielką procesję orszaku pogrzebowego błazna ulicami Londynu. Inna słynna scena pokazuje, jak książę i jego dworzanie zostali udekorowani, aby wyglądać jak modele starożytnych greckich i rzymskich bogów. Królewska scena ślubu jest również bardzo piękna i malownicza. Księżniczki i ich rodziny noszą piękne sukienki i są przystrojone szminkami.

Córka Króla Niebios rodzi syna, gdy jest zaręczona z innym mężczyzną, zmuszając Króla do zaprzestania wszelkich ceremonii cywilnych i poślubienia dziecka, zanim poślubi kobietę. Ten akt powoduje wiele niepokojów w królestwie, zwłaszcza wśród ludzi z niższego sądu, którzy uważają, że małżeństwo powinno być zawarte przy użyciu normalnych zwyczajów. Podczas zamieszek, które mają miejsce po uczcie weselnej, książę i pastor wypędzają ludzi opłakujących stratę ukochanego syna.

Księżniczka Gilda jest zdeterminowana, aby jej ukochany ojciec umarł, aby mogła poślubić swojego księcia z bajki. Swoją groźbę spełnia, zatrudniając najbardziej utalentowanego błazna do odgrywania roli zabawnego błazna na ceremonii ślubnej, tak aby wszyscy zapomnieli o śmierci króla i zakłóceniach w ceremonii cywilnej. Ludzie, głównie książę Frances, krewni księcia, nie opowiadają się po żadnej ze stron, jeśli chodzi o konflikt, który wybuchł w ich rodzinie. Spektakl zmusza do myślenia i dlatego jest to bardzo emocjonalna scena, ponieważ książę stara się wprowadzić pokój w życie swojej ukochanej córki, a wszyscy w sztuce po prostu tak bardzo kochają Gildy.